maandag 2 juli 2018

Nog 4 nachtjes slapen....

Alweer een week verder. Een week waarin genoeg is gebeurd, en vooral, een week met leuke gesprekken, enthousiaste reacties en nog meer inzichten in de mogelijkheden. Kan niet wachten tot dit weekend en ik echt de allereerste stap kan gaan zetten, de eerste module van de "Horse Boy Methode" Dan kan ik van daaruit kijken welke logische volgende stappen ik kan gaan zetten. Mijn missie!


Natuurlijk blijf ik stiekem hopen op die mooie locatie waar mijn missie dan ook echt werkelijkheid gaat worden maar het is niet verkeerd om ook naar alternatieven te kijken en dat is wat ik nu aan het doen ben. Ook al lijkt het (voor anderen) een onmogelijke missie, ik geloof er heilig in dat dit is wat ik moet gaan doen, dus waarom zou het dan niet lukken.

Ondertussen zijn we natuurlijk ook nog een gewoon gezin met - zoals gebruikelijk tegen het einde van het schooljaar -  de nodige moeilijkheden. Tel daarbij op ook het afscheid van de basisschool, pubertijd etc. en je kunt begrijpen dat dit erg lastig is voor ons allemaal. Wat dat betreft was het een pittige week met genoeg onbegrip. Toch merk ik bij mezelf dat ik op steeds meer momenten terug naar de basis kan grijpen, de emoties de baas weet te blijven en daar ben ik best trots op. En ik weet nu dat ik dat ook gewoon hardop mag zeggen: Ik ben trots op mezelf!

Ik merk ook dat ik me makkelijker neerleg bij het kwijtraken van "vrienden". Zij die er echt toe doen komen op je pad tot het moment dat je elkaar niet meer nodig hebt. Blijven vasthouden is verspilde energie. Daarnaast besef ik dat 1x per jaar contact helemaal niet on-oprecht hoeft te zijn, het gaat uiteindelijk om de kwaliteit en niet om de kwantiteit. En, maar dat weet ik al langer, verwacht niet terug wat je geeft want hoe oprecht was jouw geven dan? Geef alleen dat wat je ook echt wilt geven, oprecht en zonder voorbehoud. Ik ben blij dat ik dankzij mijn mooie kinderen juist nieuwe mensen heb leren kennen en afscheid heb moeten nemen van anderen. Dat is groei, daarmee komen we verder. Ruimte creƫren, nieuwe mensen, nieuwe inzichten. Nog 4 nachtjes slapen tot het eerste hoofdstuk begint.

2 opmerkingen:

  1. Mensen zoals jij maken de wereld een stuk vriendelijker.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Volhouden en als je in jezelf gelooft kom je er ook. Al is het vaak een moeilijke weg. Maar beter de moeilijke weg met een diep en oprecht geluksgevoel dan aan de oppervlakte denk ik dan. Veel liefs.

    BeantwoordenVerwijderen